عايشه همسر رسول اكرم “صلی الله علیه و آله” در حضور رسول اكرم ، نشسته بود كه مردى يهودى وارد شد. هنگام ورود به جاى سلام عليكم گفت: اَلسَّامُ عَلَيْكُمْ ؛ يعنى مرگ بر شما! طولى نكشيد كه يكى ديگر وارد شد، او هم به جاى سلام گفت : اَلسّامُ عَلَيْكُمْ . معلوم بود كه تصادف نيست، نقشهاى است كه با زبان، رسول اكرم”صلی الله علیه و آله” را آزار دهند. عايشه سخت خشمناك شد و فرياد بر آورد كه: «مرگ بر خود شما و…».
رسول اكرم “صلی الله علیه وآله” فرمود: «اى عايشه! ناسزا مگو ناسزا اگر مجسم گردد بدترين و زشتترين صورتها را دارد. نرمى و ملايمت و بردبارى روى هر چه گذاشته شود، آن را زيبا مىكند و زينت می دهد و از روى هر چيزى برداشته شود از قشنگى و زيبايى آن مىكاهد، چرا عصبى و خشمگين شدى؟»
عايشه: مگر نمى بينى يا رسول اللّه! كه اينها با كمال وقاحت و بيشرمى به جاى سلام چه مىگويند؟
«چرا، من هم در جواب گفتم: «عَلَيْكُمْ» بر خود شما همين قدر كافى بود»