امام كاظم (علیه السلام) در زمينى كه متعلق به شخص خودش بود، مشغول كار و اصلاح زمين بود. فعاليت زياد، عرق امام را از تمام بدنش جارى ساخته بود. على بن ابى حمزه بطائنى، در اين وقت رسيد و عرض كرد:
_ قربانت گردم! چرا اين كار را به عهده ديگران نمى گذارى؟
: چرا به عهده ديگران بگذارم افراد از من بهتر همواره از اين كارها می‌كرده‌اند.
_ مثلاً چه كسانى؟
: رسول خدا و اميرالمؤمنين و همه پدران و اجدادم. اساسا كار و فعاليت در زمين از سنن پيغمبران و اوصياى پيغمبران و بندگان شايسته خداوند است.
