«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

احترام در مجالس

روز جمعه بود، رسول اکرم صلوات علیه  در میان یاران خویش و در گوشه ای از مسجد النبی نشسته بودند در این میان عده ای از بدریون «آنانکه در جنگ بدر شرکت داشتند» وارد شدند.

وقتی نزدیک پیامبر رسیدند آنها به حاضران سلام کردند، آنان نیز پاسخ ایشان را دادند. بدریون همانگونه روی پا ایستاده بودند، چون جائی برای نشستن نمی یافتند و مهاجر و انصار که در اطراف پیامبر خدا بودند، از جای خود حرکت نمی کردند که به تازه واردین جا بدهند، حضرت امر فرمودند : که برخیزند و آنها برخاستند، «و این در حقیقت یک درس آموزنده بود که مسلمانان به پیش قدمان در جهاد و اسلام احترام بگذارند»، منافقان «که از هر فرصتی سوء استفاده می‌کنند، در اینجا فرصت را بدست آورده » گفتند: پیامبر به کسانی را به خاطر علاقه بیشتر به آنها، در کنار خود نشاند و رسم عدالت را رعایت نکرد «و تبعیض قائل شد» و به خاطر افرادی‌که بعد آمدند، عده ای از مسلمانان را از جا بلند کرد.در این هنگام بود که آیه سوره مجادله نازل گردید : ( یا أیها الذین آمنوا إذا قیل لکم تفسحوا فی المجالس فافسحوا یفسح الله لکم و إذا قیل انشروا فانشروا یرفع الله الذین آمنوا منکم و الذین أوتوا العلم درجات و الله بما تعملون خبیر.سوره مجادله آیه۱۱ ) ای کسانی که ایمان آورده اید وقتی به شما بگویند در مجالس جا باز کنید، جای بگشایید تا خداوند جای وسیع «نعمت وسیع در بهشت» به شما عنایت فرماید و چون گفته شود برخیزید، بپا خیزید!

و خداوند مؤمنان را در میان شما بالا برده و کسانی را که علم و دانش داده است ، دارای درجاتی هستند.
به این ترتیب پاسخ کوبنده به منافقان داده شد، و آنان نتوانستند مقاصد شوم خود را «که اختلاف اندازی بود» اجرا سازند و این دستور اخلاقی اسلامی ، برای همیشه یک درس بزرگ برای مسلمانان است که در مجالس ، احترام به همدیگر بگذارند، و از گفتار امام صادق علیه السلام  است : کسی که وارد مجلسی می شود، و به نشستن در جای پایین مجلس راضی باشد «و توقع نداشته باشد که حتما در صدر مجلس بنشیند این خود نشانه تواضع است» خداوند و فرشتگانش بر او درود می فرستند.

نام نویسنده: غلامرضا نیشابوری
منبع حکایت: کتاب حکایت ها و داستان های مسجد اثر
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی