«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

نام گذاری حضرت علی اکبر علیه السلام

نقل است روزی علی اكبر (ع) به نزد والی مدینه رفته  و از طرف پدر بزرگوارشان پیغامی را خطاب به او می برد، در آخر والی مدینه از علی اكبر سئوال كرد نام تو چیست؟

فرمود: علی.

سئوال نمود، نام برادرت؟

فرمود: علی.

آن شخص عصبانی شد و چند بار گفت: علی، علی، علی، «ما یُریدُ اَبُوك؟» پدرت چه می خواهد، همه اش نام فرزندان را علی می گذارد.

این پیغام را علی اكبر (ع) نزد اباعبدالله الحسین (ع) برد.

ایشان فرمود: والله اگر پروردگار ده ها فرزند پسر به  من عنایت كند، نام همه آنها را علی می گذارم و اگر ده ها فرزند دختر به من عطا نماید نام همه آنها را نیز فاطمه می گذارم.

نام نویسنده: شیخ عباس قمی
انتشارات کتاب: دليل - قم ایران
منبع حکایت: منتهی الامال
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
5 1 رای
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی