«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

تلاش برای تحقق انسانیت

جود رسول خدا (ص) برای همه مردم مایه رحمت بود و هیچ کس را به سبب رنگ و جنس از شمول آن مستثنی نمی‌کرد. همه مردم نزد او روزی‌خور خداوند بودند. آن حضرت به این رهنمودها دعوت می‌کرد:
1. رشد و اعتلای انسانیت، می فرمود: «همه مردم از آدم هستند و آدم نیز از خاک است»
2. صلح و سلامتی قبل از جنگ
3. گذشت و بخشش قبل از مجازات
4. آسان‌گیری و گذشت قبل از مجازات.
جنگ‌های او همگی برای اهداف والای انسانی بوده و به منظور تحقق انسانیت انجام می‌شده است.

نام نویسنده: حسن صدری مازندرانی
منبع حکایت: زندگانی وسیره پیامبر اعظم (ص)
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی