«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

تلاش برای کسب روزی

 

عمربن مسلم یکی از یاران امام صادق ( علیه السلام ) بود، مدتی گذشت ، خدمت حضرت نیامد، امام جویای حال او شد، عرض کردند: او تجارت را ترک کرده و مشغول عبادت است .

حضرت فرمود: وای بر او آیا نمی داند کسی که در طلب روزی کوشش نکند دعایش مستجاب نمی شود؟

سپس فرمود: گروهی از اصحاب پیامبر به هنگامی‌که آیه «و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزیه من حیث لایحتسب » نازل شد درها را به روی خود بستند و رو به عبادت آوردند و گفتند: خداوند روزی ما را عهده دار شده .

این قضیه به گوش رسول خدا ( صلوات و علیه ) رسید حضرت فرمود:هر کس چنین کند دعایش مستجاب نمی شود، لذا شما باید در راه زندگی سعی و تلاش کنید.

 

نام نویسنده: علامه المجلسی
شماره صفحات ارسال شده: جلد ۲۲_ ص ۱۳۱ .
منبع حکایت: بحار الانوار _ ط دارالاحیا ء التراث
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی