صدر الدین محمد قونوی اهل قونیه «ترکیه» و شاگرد و مرید و پسر زن محی الدین عربی است با خواجه نصیرالدین طوسی و مولوی رومی معاصر است. بین او و خواجه مکاتبات رد و بدل شده و مورد احترام خواجه بوده است. میان او و مولوی در قونیه کمال صفا و صمیمیت و جود داشته است.
قونوی امامت جماعت می‌کرد و مولوی به نماز او حاضر می‌شده است و ظاهرا – همچنانکه نقل شده – مولوی شاگرد او بوده و عرفان محی الدینی را که در گفته‌های مولوی است از او آموخته است. گویند روزی مولوی وارد محفل قونوی شد. قونوی از مسند حرکت کرد و آن را به مولوی داد که بر آن بنشیند. مولوی ننشست و گفت: جواب خدا را چه بدهم که بر جای تو تکیه زنم؟ قونوی مسند را به دور انداخت و گفت: مسندی که تو را نشاید ما را نیز نشاید.
