ابی جارود به امام باقر (علیه السلام) عرض کرد: ای فرزند رسول خدا! آیا شما دوستی و پیوند قلبی و پیروی مرا نسبت به خودتان می دانید؟ امام فرمودند: آری می دانم. ابی جارود: من سؤالی از شما دارم که تقاضا دارم به آن پاسخ دهید، چرا که بر اثر نابینائی کمتر راه رفته و قادر نیستم همواره به حضور شما شرفیاب گردم. امام (علیه السلام) فرمودند: حاجتت چیست؟ ابی جارود: دینی که شما و خاندان شما، خدا را بر اساس آن دین می پرستند، به من بفرمائید که چگونه است، تا من نیز بر اساس آن، خدا را عبادت نمایم امام فرمودند: مطلب را کوتاه گفتی با این که سؤال مهم و بزرگی نمودی، سوگند به خدا همان دینی را که خود، و پدرانم با آن دینداری می کنیم به تو میگویم، آن دین، عبارت است از: ۱. گواهی به یکتائی و بی همتائی خدا. ۲.گواهی به رسالت محمد (صلی الله علیه و آله) و اقرار به آنچه از طرف خدا آورده است.۳. گواهی به رهبری و امامت ولی «مورد قبول» ما و دشمنی با دشمنان ما. ۴. اطاعت کردن از دستورات ما. ۵. انتظار قائم ما. ۶. کوشش و پاک زیستی در انجام واجبات و ترک محرمات.