ابن عباس، پسرعموی پیغمبر اسلام، می‌گوید: هرگاه پیغمبر صلی الله علیه و آله خدا کسی را می‌دید و وی توجه حضرت را به خود جلب می‌کرد سوال می‌فرمود: «او شغل و حرفه ای دارد؟» اگر می‌گفتند نه!، می فرمود: «از نظر من افتاد». وقتی از ایشان سؤال می‌کردند: «چرا؟» حضرت می فرمود: «به خاطر اینکه اگر آدم خداشناس شغلی نداشته باشد دین خدا را وسیله دنیای خود قرار می‌دهد و از دین خود نان می خورد»
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
