عمل کم با پرهیز، بهتر از عمل بسیار بدون پرهیز

مفضل بن عمر می‌گوید: در محضر امام صادق (علیه السلام) بودیم. سخن از چگونگی اعمال به میان آمد، من گفتم: «عمل من چه اندازه اندک است؟» امام (علیه السلام) فرمودند: آرام باش، از خدا طلب آمرزش کن، این را بدان که “ان قلیل العمل مع التقوی، خیر من کثیر العمل بلا تقوی.” “عمل اندک همراه پرهیزکاری، بهتر از عمل بسیار بدون پرهیزکاری است.” مفضل: مراد شما از عمل بسیار بدون پرهیزکاری چیست؟

امام (علیه السلام) فرمودند: آری مثال آن، همچون کسی است که از غذای خود به مردم می خوراند، و به همسایگانش مهربانی می‌کند و در خانه اش به روی مردم باز است، ولی در عین حال اگر دری از حرام به سراغش گشوده شده و مهیا شود، مرتکب آن می شود، این است عمل بدون پرهیزکاری در مقابل شخص دیگری هست که کارهای نیک زیاد «مثل غذا دادن به دیگران و…» را ندارد، ولی اگر دری از حرام به رویش گشوده شود، وارد آن نمی شود استقامت نموده و الوده به گناه نمی شود چنین فردی بهتر از فرد اول است.