«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

نماز

امام صادق علیه السلام فرمود: به سه‌کس نمی توان در نماز اقتدا نمود:

اول: آن که مجهول الحال است یعنی مذهب و اعتقادش معلوم نباشد.

دوم: کسی که غالی مذهب باشد «یعنی در مورد پیامبر و ائمه معصومین علیه السلام غلو کند «یعنی آنان را خدا بداند یا قائل شود که خداوند در آنان حلول کرده است و شناخت آنان راکاف از عمل بداند و گمان کند شناخت آنان و کافی است و نیازی به عمل ندارد» هر چند در ظاهر اظهار تشیع کند و خود را شیعه امامی بداند.

سوم: کسی که فسق او نمایان باشد هر چند زیاده‌روی هم نکند.

 

نام نویسنده: شیخ صدوق
شماره صفحات ارسال شده: جلد اول ، صفحه ۳۷۸
منبع حکایت: کتاب من لا یحضره الفقیه
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی