«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

همنشینی امام رضا( علیه السلام) با نوکران وغلامان

“عن رجل من أهل بلخ قال : کنت مع الرضا لیلا فی سفره الی خراسان فدعا یوما بمائدة له فجمع علیها موالیه من السودان و غیرهم فقلت:جعلت فداک لو عزلت لهؤ لأ مائدة ؟قال : مه ! ان الرب تبارک و تعالی واحد و الأم واحدة و الأب واحد و الجزأ بالاعمال.”

ترجمه:«مردی از اهل بلخ می‌گوید: در سفری که علی بن موسی الرضا (علیه السلام) به خراسان می رفت، من با آن حضرت بودم روزی در کنار سفره خود، تمام نوکرها و غلامان سیاه و سفید را برای صرف غذا جمع کرد.عرض کردم: بهتر بود برای غلامان و نوکرها سفره جداگانه ای می‌گستردند حضرت فرمودند: ساکت باش ! خدای همه یکی است مادر و پدر همه یکی ، پاداش و کیفر هر کس بسته به عمل اوست»روایات بسیاری نظیر این حدیث رسیده و عموما حاکی از کمال تواضع رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم )و ائمه طاهرین (علیهم السلام) نسبت به تمام طبقات مردم است پیشوایان اسلام علاوه بر آن چه درباره فروتنی به پیروان خود گفته اند، عملا نیز این درس اخلاق را به مردم آموخته اند.

نام نویسنده: محمد رحمتی شهرضا
منبع حکایت: حکایات منبر
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی