رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم با صحابه خود نشسته بودند. جوانی نیرومند را دیدند که مشغول کار است. اطرافیان آن حضرت گفتند: کاش این مرد، نیرو و جوانی خود را در راه خدا به کار می‌گرفت. پیامبر فرمود: این سخن را نگویید، چون همین که او برای تأمین زندگی خود کوشش می‌کند تا از مردم بی نیاز باشد، تلاش و کوشش او در راه خدا است.
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
