«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

دینداری و امانتداری

حسین بن بشار، یکی از یاران امام نهم (علیه السلام)، به امام جواد (علیه السلام) نامه نوشته و عرض کرد: مردی خواستگار، به خانه ما می آید، نظر شما در مورد شرایط یک خواستگار چیست؟ حضرت، در جواب فرمود: هر خواستگاری که، به خانه شما آمد؛ اگر دینداری و امانتداری او را پذیرفتید از هر طبقه و صنفی باشد، با او وصلت کنید و او را به دامادی بپذیرید و در ادامه این آیه را مرقوم فرموده بود: الا تفعلوا تکن فتنة فی الأرض و فساد کبیره. اگر این دستور را انجام ندهید فتنه و فساد عظیمی در روی زمین روی می دهد. کنایه از اینکه، در ازدواج جوانها سختگیری نکنید، و شرائط اضافی و بیهوده به میان نکشید؛ زیرا اگر راه ازدواج را مشکل کنید و جوانها نتوانند به سادگی ازدواج کنند؛ فتنه و فساد، روی زمین را فرا می‌گیرد و شما نمی توانید جلوگیری کنید. در حالیکه زمینه فساد را، خود شما آماده کرده اید

نام نویسنده: شیخ صدوق
منبع حکایت: من لا یحضره الفقیه
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی