«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

بندگی کردن وشکر نعمت

قال الله الحکیم: “و اشکروا نعمت الله ان کنتم ایاه تعبدون”

شکر نعمت خدای بجای آورید اگر حقیقتا خدا را می پرستید.

امام صادق (علیه السلام) للمکان رسول الله اذا ورد علیه امر یسره، قال الحمدلله علی هذه النعمة. پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرگاه کار شادمانی نصیبش می شد می فرمودند: خدا را بر این نعمت ستایش می‌کنم.

شرح کوتاه: عبد باید همه نعمت ها را از خداوند بداند، و هیچ علاقه قلبی برای داشتن نعمت از غیر خدا نداند و راضی به آن چه خدا عطاء کرده باشد و به سبب یافتن نعمت، مخالفت حق ننماید، و در همه حال برای خدا بنده شاکر باشد. توفیق شکر نعمت، خود نعمت جدیدی است که شکر بر آن واجب است. با همه عطایا و نعمت های الهی چه کسی می تواند حق شکر او را انجام دهد؟ ولی نباید به اسراف و تبذیر در نعم الهی بپردازد، و حق هر نعمت را در جایش مصرف کند، تا مورد الطاف خداوند قرار بگیرد.

نام نویسنده: سید علی اکبر صداقت
انتشارات کتاب: باغ رضوان
شماره صفحات ارسال شده: ۵۱۹
منبع حکایت: یکصد موضوع، پانصد داستان
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی