«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

زینت عبادت کنندگان

سبب ملقب شدن امام سجاد (علیه السلام) زین العابدین آن است که شبی در محراب عبادت به نماز ایستاده بود، پس شیطان به صورت مار عظیمی ظاهر شد که آن حضرت را از عبادت خود باز دارد. امام به او التفاتی نکرد، پس آمد و انگشت ابهام پای حضرت را در دهان گرفت و گزید بنحوی که حضرت را متألم نمود ولی باز هم امام متوجه او نگردید. چون از نماز فارغ شد، دانست که او شیطان است او را سب کرد و فرمود: دور شو ای ملعون، و متوجه عبادت خود شد. امام شنید هاتفی از ملائکه سه مرتبه گفت: توئی زینت عبادت کنندگان.

نام نویسنده: سید علی اکبر صداقت
منبع حکایت: یکصد موضوع پانصد داستان
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی