حفص بن بختری میگوید: در حضور امام صادق (علیه السلام) بودم، ناگاه یکی از مؤمنان وارد شد، امام صادق (علیه السلام) به من فرمودند: «آیا این مؤمن را دوست می داری؟» گفتم: آری. فرمودند: و لم لا تحبه و هو اخوک و شریکک فی دینک و عونک علی عدوک و رزقه علی غیرک «چرا او را دوست نداشته باشی در صورتی که او برادر تو، و شریک تو در دین تو است، و تو را بر ضد دشمنت یاری میکند، و روزی او بر عهده غیر تو است» «بنابراین مؤمن، برادر مؤمن، و همکیش مؤمن و یاور مؤمن خواهد بود، و اگر این خصال را نداشته باشد، ایمان او سطحی است نه عمقی »