از نشانه های افراد منافق،حقد و کینه توزی است. چنانکه در زمان پیامبر (ص) به شکلهای مختلف این کینه ها را ابراز می کردند. پیامبر (ص) به همراه جمعی از مهاجر و انصار در مسجد نشسته بودند. ناگاه علی (ع) وارد مسجد شد. حاضران به احترام او برخواستند و از او به گرمی استقبال نمودند، تا اینکه آن حضرت در جایگاه خود که در کنار پیامبر بود نشست. در این میان دو نفر از حاضران که متهم به نفاق بودند، با هم در گوشی صحبت می کردند.
رسول خدا وقتی‌که آنها را دید، دریافت که چرا آهسته با هم حرف می زنند. به طوری خشمگین شد که آثار خشم از چهره اش ظاهر گردید. سپس فرمود: سوگند به آن کسی که جانم در دست اوست، داخل بهشت نمی شود، مگر کسی که مرا دوست بدارد. آگاه باشید دروغگوست کسی که گمان کند مرا دوست دارد، ولی این شخص علی بن ابیطالب را دشمن دارد. در این هنگام دست علی (ع) در دست پیامبر بود و این آیه نازل گردید: ای کسانی که ایمان آوردید، به گناه و دشمنی و مخالفت رسول نگوئید.
