مشرکان و کافران مکه نقشه قتل پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) را کشیدند و قرارشد شبانگاه که حضرت در بسترش خوابیده، چهل نفر از قبایل مختلف مکه با هم یورش برده و پیامبر را بکشند. خدای تعالی حبیبش را از این ماجرا آگاه کرد. حضرت از امیرمومنان علی (علیه السلام) سوال کردند که آیا حاضر است به جای ایشان در بستر بخوابد؟ آن حضرت بعد از اینکه مطمئن شد در این صورت آسیبی به پیامبر نمی رسد بدون عذر و بهانه ای از جان و دل پذیرفت و حاضر شد که جان خود را در راه خدا و حفظ اسلام و پیامبر فدا کند. شب که فرا رسید، مهاجمان به خانه مقدس پیامبر (صلی الله علیه و آله) حمله کرده و در بستر آن حضرت با وجود مقدس امیر مومنان علی(علیه السلام) روبرو گشتند و نقشه شان نقش بر آب شد.
آیه ۲۰۷سوره بقره در این ارتباط نازل شده است:
و از میان مردم کسی هست که جانش را در راه به دست آوردن رضایت خدا می دهد، و خدا با بندگانش رووف و مهربان است.
از جمله فضایل مهم امیرمومنان این است که حاضر شد برای رضای خدا جانش را فدا کند و این ماجرا با عنوان (لیله المبیت) معروف شد.
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)
منو
