«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِکَمِ» (نهج البلاغه، حکمت 197)

امتیاز قائل نبودن پیامبر برای خود

پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) با گروهی به مسافرت رفته بودند، در بین سفر فرمود: گوسفندی را ذبح کرده از آن غذا تهیه‌ کنند، یکی از آنها گفت: من ذبح کردن گوسفند را به عهده می‌گیرم دیگری گفت: پوست کندن آن را من انجام می دهم، سومی قطعه قطعه کردن آن را پذیرفت و چهارمی پختن و آماده کردن آن را به عهده گرفت. پیامبر گرامی (صلی الله علیه وآله) فرمود: من هم هیزم جمع می کنم. عرض کردند: یا رسول الله! این‌کار را نیز ما انجام می‌دهیم.

حضرت فرمودند: می دانم که شما می توانید این‌کار را انجام دهید ولی خداوند از کسی که با رفقای خویش همسفر بوده و برای خود امتیازی قایل شود، راضی نیست سپس حضرت برخاست و به جمع آوری هیزم پرداخت. آری این است اخلاق کریمه.

نام نویسنده: علامهمجلسی
انتشارات کتاب: دارالاحیاءالتراث
شماره صفحات ارسال شده: 273
منبع حکایت: بحارالانوار ج76
پرینت
اشتراک در واتس اپ
اشتراک در تلگرام
0 0 رای ها
امتیازدهی به حکایت
default
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

حکایت های پیشنهادی