آقای علی رضا جعفری فرزند علامه نقل میکند: علامه محمد تقی جعفری چه در ایام طلبگی و چه پس از آن چنان مطالعه می کردند که از اطراف غافل می شدند نقل میکردند که هنگام تحصیل در مدرسه صدر در نجف روزی نزدیک به ظهر در حجره ای آبگوشتی بر سر چراغ بارگذاشتم و سپس مشغول مطالعه شدم پس از چندی ناگهان متوجه شدم که طلاب مدرسه در حال شکستن درب حجره هستند با سرعت در را باز کردم و با حالت اعتراض خطاب به آنان گفتم من مشغول مطالعه هستم چرا مزاحم می شوید که در همین حین به ناگاه متوجه شدم که تمامی حجره را دود گرفته و طلاب به تصور اینکه حجره من آتش گرفته برایکمک و نجات من آمده اند من از فرط توجه به مطالب مورد مطالعه چیزی متوجه نشده ام . عشق ایشان به مطالعه و تحقیق تا آخرین روزهای حیاتشان نمایان بود، برخی افراد که تازه در مسیر تعلم و دانش آموزی قدم گذارده بودند هنگامیکه در مراجعه به استاد از ایشان می خواستند که راجع به شیوه درس خواندن به آنان رهنمودی بدهند پاسخ می دادند که درس خواندن تنها با عشق میسر است . برگرفته از کتاب یکصد موضوع ، پانصد داستان، اثر سید علی اکبر صداقت