در روایت آمده است: به حضرت موسی (ع) وحی شد:«آنچه که حق شکر و سزاوار سپاسگزاری من است بجای آور» موسی (ع) عرض کرد:«پروردگارا! چگونه حق شکر تو را بجای آورم ، با اینکه هر شکر را که بجای میآورم، خود آن، نعمتی از جانب توست که نیاز به شکر مستقل دیگری دارد؟ با این حال عاجز از اداء شکر تو هستم» خداوند به او وحی کرد:«اکنون که خود را عاجز از اداء حق شکر من دانستی شکر مرا بجای آوردی، از این رو که دانستی شکرگزاریت نیز از من است!».