از فتح الله فروغی، درباره فروتنی امام چنین نقل شده است:
وقتی امام وارد مجالس میشد، با اینکه ابهتی خاص داشت، محبتش به دلها می نشست و در کمال فروتنی، با حاضران برخورد می کرد. موقعیت های علمی و اقتدار سیاسی و فکری نتوانست ذره ای از این فروتنی بکاهد و این حالت را به خوبی می شد در رفتار و گفتار ایشان دید.
امام خمینی هرگاه به مجلسی وارد می شد، هر جا بود، می نشست و اغلب، نشستن در پایین مجلس و در میان افراد عادی را به جاهای دیگر ترجیح می داد.
