جمعی از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به محضر آن حضرت آمده و عرض کردند: «ای رسول خدا! ما در مورد صفت نفاق که مبادا به سراغمان آید، ترسان هستیم». پیامبر اکرم فرمودند: چرا ترسان هستید؟ اصحاب گفتند: هنگامی که ما در حضور شما هستیم، شما با نصایح خود، به ما تذکر داده، و به آخرت تشویق می نمائید، حالت خدا ترسی در ما پدید آمده و دنیا را فراموش می کنیم، و به گونه ای به آن بی میل می شویم که گویا آخرت و بهشت و دوزخ را با چشم می نگریم، ولی وقتی که از حضور شما می رویم و به خانه های خود باز می گردیم و بوی فرزندان به مشام ما می رسد و زنان و افراد خاندان را می بینیم، حالت ما عوض شده، به گونه ای که گویا در حضور شما نبوده ایم و هیچ گونه حالت معنوی نداشته ایم آیا این تغییر حالت ما، نشانه نفاق ما می باشد؟
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به آن ها فرمودند: کلا، ان هذه خطوات الشیطان فیر عبکم فی الدنیا… “نه، هرگز این نفاق نیست بلکه وسوسه های شیطان است که شما را به سوی دنیا ترغیب و تشویق می کند، به خدا سوگند اگر از شما همان حالت را که تعریف کردید که در نزد من پیدا می کنید استقامت کرده و ادامه می دادید، به مقامی می رسید.” که: لصافحتکم الملائکة و مشیتم علی الماء. “فرشتگان دست در دست شما می نهادند، و بر روی آب بدون وسیله راه می افتادید”… همانا فرد مؤمن، دستخوش آزمایشات و پرتگاههای گناه قرار می گیرد و بسیار توبه می کند، آیا سخن خدا را نشنیده اید که می فرماید: ان الله یحب التوبین و یحب المتطهرین «بقره آیه: ۲۲۲» (خداوند توبه کنندگان را دوست دارد، وپاکان را نیز دوست دارد) و نیز می فرماید: و استغفروا ربکم ثم توبوا الیه. «هود آیه: ۹۰» (از پروردگار خود آمرزش طلبید و به سوی او باز گردید.)
