ابوطلحه انصاری بیشترین درختان خرما را در مدینه داشت و باغ او محبوب ترین اموالش بود. این باغ که روبروی مسجد پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله) واقع شده بود، آب زلالی داشت. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) گاه و بی گاه وارد آن باغ می شد و از چشمه ی آن می نوشید. این باغ زیبا و عالی درآمد کلانی داشت که مردم از آن سخن می گفتند. وقتی آیه نازل شد که « لن تنالوا البرّ حتی…» او خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسید و عرض کرد: محبوب ترین چیزها نزد من این باغ است، میخواهم آن را در راه خدا انفاق کنم. پیامبر فرمود: تجارت خوبی است، آفرین بر تو، ولی پیشنهاد من آن است که این باغ را به فقرای فامیل و بستگان خویش دهی. او قبول کرد و باغ را بین آنان تقسیم نمود.
