یکي از همراهان امام در نجف گوید: بعد از وفات مرحوم آیة الله حکيم، بلندگوها اعلام کردندکه آقای حکيم وفات یافت. آن شب امام در پشت بام بودند. یکي از برادران گفت متوجه شدم صدای گریه مي آید. دقت کردم دیدم امام نشسته و گریه مي کند. روز بعد امام فرمودند:«همه را جمع کنيد و به آنها بگویيد: شما در هيچ مجلسي حق ندارید از من دفاع کنيد و اسم مرابياورید. گر چه سيلي به گوش مصطفي بزنند و اگر به من فحش هم دادند شما چيزی نگویيد». درهمان ایام، افرادی از موصل و کرکوک خدمت امام مي آمدند و مي گفتند: ما از چه کسي تقليد کنيم؟ ایشان مي فرمود:« از چه کسي تقليد مي کردید؟» آنها مي گفتند از آقای حکيم. امام مي گفتند:« به رأی آقای حکيم باقي باشيد».
