می‌گویند: مسجدی می ساختند بهلول سر رسید و پرسید چه می‌کنید؟ گفتند: مسجد می سازیم، گفت: برای چه؟ پاسخ دادند: برای چه ندارد برای رضای خدا. بهلول خواست میزان اخلاص بانیان خیر را به خودشان بفهماند، محرمانه سفارش داد سنگی تراشیدند و روی آن نوشتند «مسجد بهلول » شبانه آن را بالای سر در مسجد نصب کرد.
سازندگان مسجد روز بعد آمدند و دیدند بالای در مسجد نوشته شده است مسجد بهلول ناراحت شدند؛ بهلول را پیدا کرده به باد کتک گرفتند که زحمات دیگران را به نام خودت قلمداد می‌کنی ؟! بهلول گفت : مگر شما نگفتید که مسجد را برای خدا ساخته ایم ؟ فرضا مردم اشتباه کنند و گمان کنند که من مسجد را ساخته ام خدا که اشتباه نمی کند «واقعا اگر برای خدا ساخته اید نباید فرقی بکند که نام چه کسی بر سر درب آن باشد».
چه بسا کارهای بزرگی که از نظر ما بزرگ است «ولی به جهت نداشتن اخلاص» در نزد خدا پشیزی نمی ارزد. شاید بسیاری از بناهای عظیم از معابد و مساجد و زیارتگاهها و بیمارستانها و پلها و کاروانسراها و مدرسه ها چنین سرنوشتی داشته باشند حسابش با خداست.
